परतीची ही वाट अरुंद...
अरुंद रस्ता. वाटेतले विजेचे खांब. रस्त्यांवर काही ना काही कामासाठी खणलेले खड्डे. बस, शाळेच्या गाड्या शालेय रिक्षांची वर्दळ. चारचाकींची गर्दी आणि दुचाकींचा गजबजाट. या साऱ्यांत पायी चालणाऱ्यांची होणारी तारांबळ. संतोष हॉलसमोर उजवीकडे सनसिटीकडे जाणाऱ्या रस्त्यांचे हे सार्थ वर्णन. यातच भर पडते ती फेरीवाले आणि भाजीवाल्यांच्या गाड्यांची.
सुभाष इनामदार
इथे केवळ रस्ता आहे. म्हणायला डांबरी, पण शेकडो ठिकाणी खालीवर झालेला. संतोष हॉलचा सिग्नल सोडून (पोलिस नसल्यास तोडून) उजवीकडे वळालात, की सुरू होतो हा रोजचा नकोसा; पण आवश्‍यक प्रवास.सुरवात थांबते ती शाळेच्या दारात. उजवीकडे वळताना आधी वेगमर्यादा सांभाळावी लागते. उजवीकडे पार्क केलेल्या गाड्यांमुळे वाट अधिकच अरुंद झालेली (सध्या तिथे "येथे वाहने उभी करू नयेत' हा फलक झळकतोय.) मात्र समोरून येणाऱ्यांची घाई सांभाळून पुढे जायचे असते. धनलक्ष्मी सोसायटीच्या दारावरून मार्गस्थ होताना समोरचा विजेचा खांब मधोमध तुमचे स्वागत करतो. डाव्या हाताचे टेलिफोन एस्चेंजसमोर पुलाजवळची झाडे तोडली; पण विजेचा खांब अजूनही ठामपणे उभा आहे. जणूकाही सांगतोय, "सावधान! पुढे अरुंद पूल आणि वळण आहे.' हा पूल पावसाळ्यात ओव्हरफ्लो होत असतो ते वेगळं. आता प्रवास सुरू होणार फेरीवाल्यांसोबत वाटेतल्या रिक्षास्टॅंडसमोरून. उजवीकडे शिवपुष्प, तर डावीकडे समर्थ पार्क. थोडी वाहने कमी होतील म्हणून सुस्कारा टाकायचा तर हातगाडीवाल्यांची मंडई भरलेली. डावीकडे पुन्हा वाटेत वीज मंडळ उभेच खांब रोवून. बटाटेवड्यांचा वास घेण्याला इथे फुरसत मिळत नाही, कारण तुम्ही थांबलात तर मागची घडी बिघडेल. सनसिटीकडे जाता जाता गुंठेवारीत उभ्या राहिलेल्या इमारतींचा गजबजाट अंगावर येणार. उजवीकडे दोन मोठ्या स्कीमची बांधकामे सुरू असल्याने बांधकाम साहित्याचे दर्शन घडते. ट्रकची वाहतूक काही काळ थांबवते. डावीकडे शिवसागर सिटीचे 476 फ्लॅट दिसतात. उजव्या हाताकडे निर्मल टाऊनशिपकडचे वळण नदीकिनारी जाते. सन-ऑरबिटमधली विहीर अरुंद रस्त्याचे भान लक्षात आणून देते. पुढचा थोडा प्रवास हा अरुंद रस्त्यावर होणारा. सांभाळून जावे लागणार, हे नक्की जाणवते. गाड्यांना रस्ता कमी पडतो तिथे पायी चालणाऱ्यांचे काय घेऊन बसलात?खड्ड्यातून वाट काढत "एकमेका साह्य करू, अवघे धरू सुपंथ'प्रसावध होऊन मार्गी लागावे लागते. त्यातच कमी म्हणून मुकी जनावरे वाट अडवून चालतात. ज्येष्ठ नागरिक, मुले आणि पायी चालणारा वर्ग पाहून वाट काढत वाहन हाकावे लागते.वस्ती वाढतीय. आणखी इमारतींमुळे अधिक नागरिक इथे राहायला येणार. मात्र रस्ता तेवढाच अरुंद आणि गर्दीचा राहणार. महापालिकेचा कर भरणे चुकणार नसले तरी सार्वजनिक सेवांसाठीचा पैसा फक्त मोजायचा. तुम्हाला सोयी? त्या मात्र विचारायच्या नाहीत. नव्या बांधकामांना परवानगी देताना त्या भागातल्या सोयी पुरेशा आहेत काय? त्याबद्दल कोण पाहणार?
तुमचा नियोजित रस्ता मोठा आहे. विजेचे खांब यापुढे दिसणार नाहीत. कारण जमिनीखालून लाइनला मान्यता मिळाली आहे, असे आता किती वर्ष ऐकायचे?
सगळ्यात महत्त्वाचे म्हणजे या रस्त्यावर राहणाऱ्यांची वाहतूक अडली तर पर्यायी रस्ताच नाही. नदीकाठचा रस्ता होतोय असे पाहतो, पण केव्हा? स्वप्ने पाहतोय नागरिक.
या रस्त्यावर बस सुरू आहे, पण बस थांबेच नाहीत!
हातगाड्यांवर भाजी मिळते, पण स्वतंत्र मंडईच नाही!
पाणी आहे पण ते शुद्धच नाही! (वडगावचा शुद्धीकरण प्रकल्प होणाराय बरं का!... भष्ट्राचारातून बाहेर आल्यावर.)
चालणारे नागरिक भरपूर, पण फुटपाथचा पत्ताच नाही!
शाळा आहेत, पण शाळांच्या वेळेचे आणि रहदारीचे नियंत्रण असणारे उपायच नाहीत!
एकूण सारा आनंद आहे. घर घेताना स्वप्नपूर्ती वाटते, पण रहायला आल्यावर शिक्षा वाटावी ना
परवाच्यासारखा प्रसंग पुन्हा केव्हाही येईल. तुमच्याकडे आहे मार्ग? केव्हा होणार ही सुटका? नागरिकहो, उठा, विचारा जाब! नाहीतर वेळ निघून जाईल.
सुभाष इनामदार
इथे केवळ रस्ता आहे. म्हणायला डांबरी, पण शेकडो ठिकाणी खालीवर झालेला. संतोष हॉलचा सिग्नल सोडून (पोलिस नसल्यास तोडून) उजवीकडे वळालात, की सुरू होतो हा रोजचा नकोसा; पण आवश्‍यक प्रवास.सुरवात थांबते ती शाळेच्या दारात. उजवीकडे वळताना आधी वेगमर्यादा सांभाळावी लागते. उजवीकडे पार्क केलेल्या गाड्यांमुळे वाट अधिकच अरुंद झालेली (सध्या तिथे "येथे वाहने उभी करू नयेत' हा फलक झळकतोय.) मात्र समोरून येणाऱ्यांची घाई सांभाळून पुढे जायचे असते. धनलक्ष्मी सोसायटीच्या दारावरून मार्गस्थ होताना समोरचा विजेचा खांब मधोमध तुमचे स्वागत करतो. डाव्या हाताचे टेलिफोन एस्चेंजसमोर पुलाजवळची झाडे तोडली; पण विजेचा खांब अजूनही ठामपणे उभा आहे. जणूकाही सांगतोय, "सावधान! पुढे अरुंद पूल आणि वळण आहे.' हा पूल पावसाळ्यात ओव्हरफ्लो होत असतो ते वेगळं. आता प्रवास सुरू होणार फेरीवाल्यांसोबत वाटेतल्या रिक्षास्टॅंडसमोरून. उजवीकडे शिवपुष्प, तर डावीकडे समर्थ पार्क. थोडी वाहने कमी होतील म्हणून सुस्कारा टाकायचा तर हातगाडीवाल्यांची मंडई भरलेली. डावीकडे पुन्हा वाटेत वीज मंडळ उभेच खांब रोवून. बटाटेवड्यांचा वास घेण्याला इथे फुरसत मिळत नाही, कारण तुम्ही थांबलात तर मागची घडी बिघडेल. सनसिटीकडे जाता जाता गुंठेवारीत उभ्या राहिलेल्या इमारतींचा गजबजाट अंगावर येणार. उजवीकडे दोन मोठ्या स्कीमची बांधकामे सुरू असल्याने बांधकाम साहित्याचे दर्शन घडते. ट्रकची वाहतूक काही काळ थांबवते. डावीकडे शिवसागर सिटीचे 476 फ्लॅट दिसतात. उजव्या हाताकडे निर्मल टाऊनशिपकडचे वळण नदीकिनारी जाते. सन-ऑरबिटमधली विहीर अरुंद रस्त्याचे भान लक्षात आणून देते. पुढचा थोडा प्रवास हा अरुंद रस्त्यावर होणारा. सांभाळून जावे लागणार, हे नक्की जाणवते. गाड्यांना रस्ता कमी पडतो तिथे पायी चालणाऱ्यांचे काय घेऊन बसलात?खड्ड्यातून वाट काढत "एकमेका साह्य करू, अवघे धरू सुपंथ'प्रसावध होऊन मार्गी लागावे लागते. त्यातच कमी म्हणून मुकी जनावरे वाट अडवून चालतात. ज्येष्ठ नागरिक, मुले आणि पायी चालणारा वर्ग पाहून वाट काढत वाहन हाकावे लागते.वस्ती वाढतीय. आणखी इमारतींमुळे अधिक नागरिक इथे राहायला येणार. मात्र रस्ता तेवढाच अरुंद आणि गर्दीचा राहणार. महापालिकेचा कर भरणे चुकणार नसले तरी सार्वजनिक सेवांसाठीचा पैसा फक्त मोजायचा. तुम्हाला सोयी? त्या मात्र विचारायच्या नाहीत. नव्या बांधकामांना परवानगी देताना त्या भागातल्या सोयी पुरेशा आहेत काय? त्याबद्दल कोण पाहणार?
तुमचा नियोजित रस्ता मोठा आहे. विजेचे खांब यापुढे दिसणार नाहीत. कारण जमिनीखालून लाइनला मान्यता मिळाली आहे, असे आता किती वर्ष ऐकायचे?
सगळ्यात महत्त्वाचे म्हणजे या रस्त्यावर राहणाऱ्यांची वाहतूक अडली तर पर्यायी रस्ताच नाही. नदीकाठचा रस्ता होतोय असे पाहतो, पण केव्हा? स्वप्ने पाहतोय नागरिक.
या रस्त्यावर बस सुरू आहे, पण बस थांबेच नाहीत!
हातगाड्यांवर भाजी मिळते, पण स्वतंत्र मंडईच नाही!
पाणी आहे पण ते शुद्धच नाही! (वडगावचा शुद्धीकरण प्रकल्प होणाराय बरं का!... भष्ट्राचारातून बाहेर आल्यावर.)
चालणारे नागरिक भरपूर, पण फुटपाथचा पत्ताच नाही!
शाळा आहेत, पण शाळांच्या वेळेचे आणि रहदारीचे नियंत्रण असणारे उपायच नाहीत!
एकूण सारा आनंद आहे. घर घेताना स्वप्नपूर्ती वाटते, पण रहायला आल्यावर शिक्षा वाटावी ना
परवाच्यासारखा प्रसंग पुन्हा केव्हाही येईल. तुमच्याकडे आहे मार्ग? केव्हा होणार ही सुटका? नागरिकहो, उठा, विचारा जाब! नाहीतर वेळ निघून जाईल.
Yes it is very true that the river side is the only option. Sinhagad Rd does'nt have any parallel/adjacent option to connect expect the Tol naka and Rajaram Bridge.
The river side is only best option to commute for the large density population increasing day by day. On suncity road, the shivsagar city must be around 400 flats scheme, upcoming schemes of highlife sun orbit sun empire and acres of land waiting for good price will accomodate approx 10-15000 flats (50-75000 population and round abt20-30000 vehicles)
No Proper town planning has emerged into this situation.
Every thing should have certain restrictions.
Gunthe mantri recruit karaycha thambva, shet jamini vikun, nusta concrete jungle mhanje development nahi. Development should also accompany with the necessities in that particular area with every radium of 5kms (PMC Vegetable market, Recreation hall,PMC Bust stop, Rickshaw stand, Cinema Hall, Playground, Garden, Senior Citizens Club and many more things to add)I guess instead of Sun Orbit & HighLife we were expecting a garden, vegetable market and senior citizens club. I guess PMC should think of the avlb land besides Shivsagar city for the same. PMC and its team not bother to develop accordingly not also able to manage the encroachments. The shops on main road or any road in Pune (aadhi dukan road pe lagti hain, hathgadi valyanche tar vicharuch nako) hadd mhanje virodhi paksha nete hathgadya vatun rojgar nirmiticha jhenda lavtat. Only option River side road to develop fast and also length to be increased considering future growth (population and vehicles)
And last but not least the comment heading Partichi navhe punyachi he vaat arund (In every phase of pune same problem) and PMC has no control. My request to all PMC officer / Corporators / Ministers. Just have a visit to google for the infrastructure for developed cities (No need to personally visit the foreign cities) It's just a click away on internet. When we are calling Pune city as city of education and IT hub it should mean it. Punyacha sona kara ani punya kamva, kahi kamavnyasathi punyachi vaat dharu naka ani vaat lavu naka.
Emotions madhye kahi kami jast lihila ani koni dukhavala asel tar kshamasva, pan satya stithi aahe, punyat la janma majha, aaj 30 varsha houn geli pan concrete jungle, gunhegari, pradushan, jokhmicha pravas,rajkaran hech vadhla aahe. punyachi hirval (kahi bhag sodun) haravali aahe, ji urli aahe tithe dole aahetach kunache tari.