व्यासपीठ पुणेकरांचे

हा ब्लॉग म्हणजे पुणेकरांचं व्यासपीठ आहे. तुम्हाला पडलेले प्रश्‍न, तुमच्या समस्या सुचलेली उत्तरं, पाहिलेलं चांगलं काही आणि कोणाच्या तरी पाठीवर मारायची थाप... हे सारं तुम्ही इथे "शेअर' करू शकता. पोस्ट, फोटो आणि व्हिडिओ साऱ्यांचंच इथे स्वागत आहे.अट फक्त एकच एखाद्यानं मांडलेल्या समस्येवर, प्रश्‍नावर इतरांनी उत्तरं सुचवायची!

संडे स्पेशल

अवतीभवती घडणारं काही खास...निवडक म्हणजे "ई सकाळ'चं संडे स्पेशल. सरत्या आठवड्यातील चर्चेची घटना आणि मराठी साहित्यात पदार्पण केलेलं नवं कोरं पुस्तक, असे दर आठवड्याला स्पेशल विषय. खास संडे स्पेशलमध्ये.

<>

पाऊस आला.....!!!

बरेच दिवस तगमग होत असतानाच आता दुपारी पावसानं पहिली सलामी दिली. या सरीवर सरींनी मनालाही आल्हाद दिलाय... ऑफिसमध्येच असल्यामुळं खाली उतरून चिंब भिजणं शक्‍य नसलं, तरी मन मात्र ओलं झालंय. त्या भरून आलेल्या आभाळानी आणि बरसलेल्या धारांनी तृशार्त धराही चिंब झाली. तिचं ते चिंब होणं आपल्यापर्यंत पोचवलंय त्या मृद्‌गंधानी... आता खाली उतरून भिजता येत नसलं, तरी चहा आणि भजी मात्र शक्‍य आहे....
सो चिल आऊट विथ टी अँड भजी....
हां... पावसातली तुमची एखादी आठवण किंवा कविता इथे शेअर करायलाही हरकत नाही!

8 comments:

  1. Anonymous said...
     

    त्याला पाऊस आवडत नाही,तिला पाऊस आवडतो.
    ढग दाटून आल्यावर तो तिच्या तावडीत सापडतो.

    मी तुला आवडते पण पाऊस आवडत नाही,
    असलं तुझ गणित खरच मला कळत नाही.

    पाऊस म्हणजे चिखल सारा पाऊस म्हणजे मरगळ,
    पाऊस म्हणजे गार वारा पाउस म्हणजे हिरवळ.

    पाऊस कपडे खराब करतो पाऊस वैतागवाडी
    पाऊस म्हणजे गार वारा पाऊस म्हणजे झाडी.

    पाऊस रेंगाळलेली कामे पाऊस म्हणजे सूटी उगाच,
    पावसामध्ये गुपचुप निसटुन मन जाऊन बसतं ढगात.

    दरवर्षी पाऊस येतो दरवर्षी अस होतं
    पावसावरून भांडण होऊन लोकांमध्ये हसं होतं

    पाऊस आवडत नसला तरी ती त्याला आवडते
    पावसासकट आवडावी ती म्हणून ती ही झगडते.

    रूसून मग ती निघून जाते भिजत राहते पावसात.
    त्याचं तिचं भांडण असं ओल्याचिंब दिवसात.

    Amol

  2. Anonymous said...
     

    सरी श्रावणाच्या येती
    शेला पाण्याचा उडतो
    पंखा उन्हाचा मधून
    थोडा थोडा उमलतो

    चिंब भिजून कर्दळ
    लाल फुलांनी पेटते
    ओल्या आगीत फुलांच्या
    शीळ साळुंकी पेरते

    मग कलत्या उन्हात
    होते आभाळाचे गाणे
    जेथे संपून उरते
    उभ्या जन्माचे या देणे

    Vaibhavi

  3. Anonymous said...
     

    hi mi madhu,
    paus mhanje mmmmm....
    tumhi premala describe karu shakta..nahi ...mi pan nahi..mhanun mi pavsala hi decribe karat nahi..to anubhavte...rim jim gire savaan......

  4. Anonymous said...
     

    garam- garam unhachya tadakhyat
    ekach tapora themb padto ani man ole karun jato....
    jitakya vegane maz man dhav ghet akshakade titkyach vegane taplelya maticha sugandh pasarto chohikade...
    ha sugandh athavan karun deto visarlelya smrutinchi, harvlelya devasanchi, aan gelya veli baraslelya meghanchi....janu kahi apalyala chahul karun detoy yenarya shavnachi
    .... gauri

  5. Unknown said...
     

    तुझ्या आठवनीत मि सखे वेडापिसा झालो
    पावसालच तु समजून चिंब भेटूनि आलो

  6. rockingrhushi said...
     

    Paus Sohala zala ,kosaltya aathwanincha ,kadhi udhanata un kewha thembanchya santh layicha...

    Paus aasa runzunta, paainjane sakhichi smarali, paul bhijat jatana ..chahul virat geleli....

    nabha nako nako mhanatana, paus kashane aala... gatratun swachhandi un .......
    antarat ghusamatlela......

    paus aasa runzunata .....!!!!!!!!!

  7. Unknown said...
     

    Paus ala paus ala,
    rimzim padti gar gara;
    Pahilya pavsacha,
    ha rangach nyara,

    Sabhovtali sari zade-fule,
    agdich komejun geleli,
    unhachya tya tadakhyane,
    panehi galun padleli;
    tarihi unhamagun paus yeto,
    mhanun asha na sodleli;
    Ani ashatach..
    pahilya pavsachya agmanane
    haluch ashi fulaleli.

    Aajvarchya tya unhachya tadakhyane,
    Mansehi gharat lapun basaleli..
    Pavsachya mag barasnyane,
    sarich fulun geleli.
    bhijta-bhijta mothepan visrun,
    ata lahnanmadhye haravleli.

    Paus ala paus ala,
    rimzim padti gar gara;
    Pahilya pavsacha,
    ha sara rangach nyara.

    -geet2ash

  8. abhijit said...
     

    घण घण घण गरजत घन आले दाटुनिया..
    सर सर सर सरसावून सरी आल्या धावुनिया..
    अवखळ अबलख वारा बेफ़ाम होऊनिया....
    उडवी ओढणी माझी टाके भिववूनिया..

    धीर कसा धरू मी कुणी नाही आधाराला
    गेला कुठे सजना टाकुन मज एकटीला
    संध्या ही सरत आली हाक मारु कुणाला
    लखलख वीज चमकुन गेली काळीज भेदुनिया

    शहारले अंग सारे धडधड काही थांबेना
    पावसाच्या धाकाचा अंत काही दिसेना
    चंचल मन हेलावुन साद देई सख्याला
    थकले थिजले शरीर गेले मरगळुनिया

    उंबऱ्यावर हळुवार त्याची पाऊले वाजली..
    चटकन कशी काय सगळी घालमेल थांबली..
    हरखुनि दिला देह सारा त्या हाती लोटुनिया..
    पाही खिडकीतून अवघा आसमंत थबकुनिया..

    abhijit yadav

Post a Comment